Ben seni kocaman bir yürekle sevdim
Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime
Bir başka yerde olamazdın zaten
Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,
orada kalmalıydın
Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu kadar
kolay kabullendi seni
Herhangi bir konuk değildin artık
Bu yüzden ne
ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama
O yüreğin gerçek sahibiydin
Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya
Ben dört mevsim baharı yaşadım
seninle
Çiçek çiçek açtın yüreğimde
Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında
Taze bir yaprak gibi yeşildi
Açelya idin pembeliğinle
Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün
Kırmızıydın bir ateş gibi
Ve maviydinEn çok bu renkle anmayı sevdim seniDenize
tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim
Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları daKendime bile dar
gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık
En kızgın,
en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana
İçimdeki
sevinç yüzüme yansıdı, güldüm
Beni öylesine güldüren senin sevgindi ve
ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey
olduğunu anladım seninle
Her şeye rağmen sevdim seni
Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk
yoktu
Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim
Sen elimden
tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi
Menzil
sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok edebilirdim
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim
Sana
ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm
Ve o göle bir tek sen
girebilirdin
Sevdim ve hayrandım da
Her halin çekti beni
Duruşunu, uyumanı,
gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu,
olgunluğunu sevdim
Sesini de sevdim suskunluğunu da
Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim
Seni ve o
doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu zaman
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin olmadı
Seni severken yorulmadım
Çünkü sen yaşam kaynağıydın
Her gün yenilendim
Seninle çoğaldım, büyüdüm
Eksik kalan neyim varsa tamamladın
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin
Sevdim işte ötesi yok
