yok ki !
karanlığımı aydınlatacak yakamozların
sızımın izini takip ederek
yüreğime dökeceğin yıldız tozların
yok ki !
kıyasıya sevecek şöyle
bütün içli şarkılar derinliğinde,
ağzını dayayıp ağzıma
nefesinle nefes üfleyebilecek,
seyir defterime kan revan yüreğini çizecek
tükenme ihtimaline inat,
dudaklarıma banarak sevdasını
saatlerce öpüşecek
yar,
yok ki !
nadir bir incinin nazıyla
sürünerek gözyaşlarıma
gecenin siyahında
karanfil adında hasret
kül tadında aşkı yaratacak koynunda
adını bilmediğim çiçek kokularında
dokunuşu sesim olacak
yankısı eşkiya kurşun,
sevda
yok ki !
aynı gülü defalarca
kuytularıma ekecek
kollarımda sabahı sabaha ekleyecek
yalnızlığıma dost
dostluğuma aşk serpiştirecek
gökyüzünden de öte ,ötelerde sevecek
başını omzuna yasladığımda
sıkıntılı kandillerime püf diyebilecek
güneş olup ısıtıp
fırtına olup esecek
aşk,
yok ki !
of !
hayaller terletti yine beni,
al !
yüz görümlüğü diye bağışladım kalbimi….
böyle tedbil-i kıyafet
gölgesi aşka aşina
ruhunu tecrit ederek
benden cesur sevecek
sevecek
biri yok ki !
…………………yok !
…………….yok !
Nebile Aydın
