Bir saatin yelkovanı yürür de Böyle de durur mu hiç akrebi, Alıştım sanıyordum ayrılığa Yoksa hala o muydu sebebi Onsuz geçen zamanlar değil Geçecek olanlar tüketiyor beni Ben taammüden sevmedim ki o’nu Zaten “şu’nu sev” diyerek sevilir mi? Oy…sa, unutmamı istiyor şimdi Sahi bütün aşklar el…bet biter mi? Biri hala …deli gibi çok severken Diğeri bırakıpta hep gider mi? Hoyrat bir aşk değildi benimkisi Hayallerimi süslerken bile Kıyamaz sarılmazdım beline Canımı bile verebilirdim O güzel saçlarının bir teline Bunları nasıl unuturum şimdi, Boynuma sımsıkı sarılarak Gözleri kapalı dans edişini ve ayak uçlarına basarak sessizce koynuma girişini Hiç aklımdan geçirmemiştim ki Böyle ansızın ve ebedi gidişini Üstelik hala hatırlıyorum Sık sık ve ürkerek bana “Sakın beni bırakma” deyişini El ele yürüdüğümüz kumsalda Yine dolaşıyorum o olmasada Deniz kabukları ve minareler Bana hep onu soruyorlar Ben bir şey söylemesemde Onlar elbet ayrılığa yoruyorlar Kumsalda akşam üzeri grup vakti Ufka doğru iç çekerek bakıyorum Göçmen kuşlar güneşe uçarken Sevdama ait yüreğimde ne varsa Birer birer sahile bırakıyorum
O güneşten, Kıyıya uzanan kızıl bir yol Birazdan sahili yalayacak ve kumsalda bıraktığım Aşkıma ait son anı izlerini Köpüklü dalgalar yıkayacak. Olsun bir daha Yürüyeceğim kumsalda şafakta, Çünkü O gittiğinde batan güneş, Tıpkı battığı gibi kızıl doğmakta. Oysa bıraksaydı hep sevecektim, Ben ona,yanlızca ona,ömür boyu Eşim, yarim, sevgilim diyecektim Şimdi ise, alıştım yokluğuna ve unutmak için çabalıyorum Zor olsada geçiyor günler, Her anımda onu anmıyorum Hala ateşler içindeyim ama, Artık eskisi gibi yanmıyorum Benim sevmelerim de ünlüdür, Bir ayrılıkta sevdamın peşinden Ayak direyişlerim sevgi doludur Ama gururum çok kırılırsa Asıl gidişlerim muhteşem olur Oysa bıraksaydı hep sevecektim, Ben ona,yanlızca ona,ömür boyu Eşim, yarim, sevgilim diyecektim…
