Nice asklar vardir ki, yüregimizde yasar
Dilden dile dolasir , dinleyen kalpler cosar
Duymussunuzdur meshurdur, ferhat mecnun kerem
Çok kimse olmustur, sevgisinden, acisindan verem
Zordur aski hissetmek , her yürege dar gelir
Yasayan anlar ancak , yasamayana viz gelir
Köpegin ayaklarini öperken gördü mecnunu millet
Halbuki o, leylanin bahçesinde gezmisti, degildi zillet
Kerem askinin atesinden, asliya dokunamadi yandi
Öyle bir askti ki, hem kendi hem asli yandi
Nasil bir sevda bu, sasirir cümle insani halk
Bu sevgiye ne can dayanir, ne siir, heyhat
Uçurumlardan yuvarlasalar, her parça yar eder
Yine de usanmaz, her bir zerre canan der
Tarihte vardir nice örnekler, saymakla bitmez
Cani canani anlatmaya yavuzun ömrü yetmez
Kutsal emanetleri alip dönmüstü, yavuz selim han
Muktedirdi dünyaya el aman etmisti cihan
Vezirler titrerdi, korkardi saray yavuzun gazabindan
Gizlice asik oldu bir cariye, kalbi cananindan
Gönül ferman dinlemez, ne yapsin askin sevdasindan
Dünya titremis o nasil korkmasin sultanin sorgusundan
Sonunda bir yol buldu, gizlice yazdi halvet odasina
Sultan görürse kimbilir belki yazardi sansina
Cariye heyecanla yazdi;
“seni seven neylesün”
sultan cevaben yazdi;
“söylesün”
cariye tekrar yazdi;
“korkarsa neylesün”
padisah cevap verdi yeniden;
“korkmasin söylesun”
Bu minval üzere yazismalar devam edip gitti
Olayin gizemi sarmisti sultani, cariyeyi görmek istedi
Istese idi bir anda emir verir karsisina dikerdi
Lakin hadisenin gizemli hali yavuzu büyüledi
Son yazismada, huzurda cariye bir adim öne çikacak
Diye karar verildi, böylece sultan cariyeyi taniyacak
Nitekim güzel cariye bir adim öne çikti
Dunyayi savuran yavuzun kalbi nerdeyse firlayacakti
Bir bakis bakti sultan, gözleri ates çakti
Cariyenin endami karsisinda yanmayan yüregi yandi
Lakin ordulari eriten bu bakisa kim dayanirdi heyhat
Cariye de dayanamadi, düstü yere eyledi vefat
O ki cihan hakimi, gök kubbeyi dar etmisti
Sonunda kaderin cilvesi ile kendi dize gelmisti
Aldi naasi kucagina içi yanarak bir beyt söyledi
Dilden dile efsanelesti bu siir bakin söyle idi
“Merdüm-i dideme bilmem ne füsûn etti felek
Giryemi kıldı hûn ekşimi füzûn etti felek
Şîrler pençe-i kahrımdan olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek ”
Anlamını sormuştu bir arkadaş bende böyle açıklamak istedim (: Umarım beğenirsiniz.
