Gitme diyemedim sana.. Bakarken ardın dan oyle mahsun sen coktan yerini almıstın o soguk o acımasız ülkenin sokaklarında ki yerini cok gec kaldım biLiyorum gitme diyorum sana simdi gitme geri dönn geri dön yar…
Her gideceğini duyduğumda yüreğim benden önce ağlıyor. “Gitmeeee” oLmaz diyor, başkasını değil, tek seni istiyor. Senin sevginden başkası ona yetmiyor. Sensizlikte her gün bitiyor. Her sensizlikte ölüyor ama sevgilim gören olmuyor..
İkimizde acemi birer aşıktık o zamanlar
Sen yollarda eski bir aşka ağlıyordun
Bense kendimi usta sanıyordum bu işlerde
Ve yağmur gibi akıp giden yıllardan
Geriye ne kaldığını bilmiyordum seni tanıyana kadar
Ama farkındaydım yinede
Ne zaman seninle olsam
Tanıdık bir kuş cıvıltısıyla uyanırdım her sabah
Şimdiyse kırılgan mektuplar yazıyorum
Hangi adrese göndereceğimi bile bilmeden
Malumun olsun ben sende ülkemi sevdim
Hüzün dolu yağmurlarla taşan boynu bükük nehirleri
Ben sende yolları sevdim
Dallarına hiçbir kuşun konmaya bile yanaşmadığı ağaçlarla
Kaplı yolları
İkimizde acemi birer aşıktık aslında
Ne yapacağımızı bilmeden serseri dolaşırdık yollarda
Ben sende seni sevdim
Avuçlarken yüzümü
Yahut dokunurken sessiz yar… bu kısım Nurettin Rençber’den alıntı
Gönderen: N. Keskin
