..Bu hayat fazla geldi hem sana hem bana ..
Acı çekmek uğruna bütün bu zaaflar.. Ne yaparsan yap, sonuç hep aynı .. En kafa karıştıran konu da bu değilmidir zaten, bu olmamış mıdır? Ne yapmamız gerekiyor hayat? İnsanlar olmuş bitap.. Sen, ne kadar rahat.. ?
İnanamıyorum artık hiçbir şeye.. Ne sana, ne o’na, ne bir başkasına.. Herkes yalan söylüyor sandığımca. . Hayat koca bir yalan! Sen gülmeye çalışıyorsun herşeye inat! Bir damla tebessümle bakıyorsun bana.. Bende yapmaya çalışıyorum, inan. Ama içimden gelmiyor. Sanki mutluymuşum gibi rol yapmak.?! Kimi kandırıyorum ben? Mutlu muyum ki?! Kim inanır. .
Hayatıma nokta koymanın zamanı belkide.. Geçmişe çizik atıp, herşeye yeniden başlamanın zamanı da olabilir. Yeni sayfa kurmak lazım .. Ama emin ol bu sayfada yerin olmayacak! Bundan sonra hakedenlerledir işim.. Hani olur ya.. Belki başka zaman görüşmek umuduyla. . .
Elveda geçmiş…
İyi,kötü,güzel,çirkin .. Bana en doğruyu öğreten geçmiş.. Elveda zamanı şimdi.. Ayrılıyorsun benden, bir daha göremeyeceksin iyi bak! Son sözün ne olurdu hayata karşı? Birşeyler dilemek ister miydin? Yok yok..
Hayatımdan çık yeter bana !
Elveda hüzünler…
Bana acıdan başka bişey vermeyen varlıklar.. En güzel zamanımda insanı yasa boğan hüzünler.. Elveda zamanı şimdi.. Özleyeceksin beni, biliyorum. “Kimi üzücem ben şimdi?” diye yas tutucaksın. Ama ben sana uzaktan bir gülümsememle cevap vereceğim. İşte o zaman, sen yıkılacaksın !
ELveda isimsiz…
Beni üzmekten başka işe yaramayan şahıs.. Gözlerinde acı hissettiğim dakikalar.. Elveda zamanı şimdi.. Git başkasına acı ver biraz.. Git başkası sana acı versin biraz.. Benim sana karşı son sözüm bu olabilirdi ancak..
Şimdi geriye bakmamak üzere gidiyorum. Mutlu olmaya gidiyorum. Sensiz bir hayata hükmetmeye gidiyorum. Arkanı dön deme sakın bana..Dönebilirim.. Ama şimdi elveda. .
Gülümsemelerle dolu bir hayat’a “merhaba” .
