Hani geceler vardır…
Gözlerine sürme diye çekersin de
Bin defa ağlarsında
Gidişimin ardından
Yanaklarına akıtamazsın…
Hani geceler vardır…
Silmeyi unutursun yanaklarında
Silinmesinden korkup
O mahcup buselerimin
Gün ışığına uyanamazsın…
Hani geceler vardır…
Kadehlere doldurup doldurup içersin de
İhaneti kundaklayıp
Dik durmak için
Bir anlığına bile sarhoş olamazsın…
Hani geceler vardır…
Sahipsizliğin bir zincir dizininde
Yüreğine aktığı geceler
Tutunmaya çalışırsın bir ucundan da
Ellerin kan içinde ayakların üryan
Kahır denizlerine sürüklenmekten kurtulamazsın…
Hani geceler vardır…
Yar yerine duvar bakar gözlerine
Gül yerine kül kokar şarkılar
Sarnıçlara sallandırılmıştır da sevgiler
Yüreği daldırırsınız da
Bir damla aşk bulamazsın…
Hani geceler vardır…
Fındık, fıstık ve karamelaya dönüşür anılar
Çocuk kalmış büyükleri, büyümüş çocuklardan dinlersin
Kelimeler rulet oynar beyninde de
Ölmeden önceki son şiiri sevdiğine yazamazsın…
Hani geceler vardır…
Gökyüzünde binlerce yıldız oynaşır
Yeryüzünde sarhoşlar fenerlerle eğleşir
Sen bu aleme fazla gelirsin de
Bu aleme kalbini sığdıramazsın…
Hani geceler vardır…
Saniyeler asırlar kadar heybetli ve vakur akar zamanda
Bir duble rakıyla anılar şöleninde mahsunlaşır hayatın
Bakışın meyhanenin kapısına kilitlenir de
Issızlığın kilidine uygun maymuncuğu yaratamazsın…
Hani geceler vardır…
Tanrının cennetine yol alır olgunluğun ayak sesleri
Cehenneme bürünür masumiyet mucizeleri
İsyan kul köle olurda kahramanlık menkıbelerine
Cesareti sergileyecek bir kavgaya bulaşamazsın…
Hani geceler vardır…
Örter gündüzleri güneşsiz dönencelerin evreninde
Bir sen kalırsın geride tanımsız beyazın kollarında
Küçülür gerçek büyüsünde yalanın
Bir kısacık ömrün hikayesine sığınmak istersinde
Bir şiirin ilk mısralarında sonsuzluğa ulaşamazsın…
Hani geceler vardır…
Kendine dönersin siyahın çapkın sessizliğinde
Korkularının o hiç bitmeyecek yankısını dinlersin
Bir kuş ürkekliğiyle kanatlarında inlersinde
Son hıçkırığını akıtacağın bir musalla taşı bulamazsın…
Hani geceler vardır…
Ölümün sonsuz uykusuna yoldaş geceler
Bir cümleyi bir nefesle mezartaşına yazan geceler hardır…
Sen, sensizliğin adını bilirsinde
Varlığını yokluğuna anlatamazsın….
ALINTIDIR
