Harf harf susuşlarım başlıyor geceye…

Şiir Defteri

duygu-dolu-yazılar
Harf harf susuşlarım başlıyor geceye… Gözlerime bir uyku ağır basıyor. Titreyen rüzgarda bir düş iniltisi bir yalnızlık gecesi…
Aramızda bir İstanbul boğazı zamanlardan ölüm ve imkansızlardan bir aşk. Hepsi ağır bir yük gibi üstüme basıyor. Bastıkça eziliyorum ezildikçe kayboluyorum.
Negatif bir aşk ve hiçliğim yalnız bırakmıyor beni.

Derken yazmak istiyorum seni mürekkebim sen oldukça…
Alfabenin en başından yazmaya başlıyorum. Tek tek ; harf harf. Noktasını koymadan raflara kaldırıyorum yazdığım kadarıyla.
Nefretim içimi ürpertiyor
Ve çığlıklarım boğazımı yırtmaya başlıyor.
Bir hastanın sabahı beklercesine bekliyorum seni.

Gözlerine benzeyen bir masal anlat bana; sonra “Senliğini” terket bana…
Ben hiç ağlamazken sana ; yaşlarım süzülüyor mühürlü yanıma.

Sonum; Selamet…
Sonum; Cehennem…
Geceye esnemeye başlıyorum seni. Anladım! Bu gece sağ çıkılmaz bu yoldan.

Her bir geçen saniyesensizliği sol yanıma kazmaya başlıyor. Bir mezar gibi ; derin derin… Hayatımı ve seni kaybederken ölümü kazanıyorum.

Tam bu anda şırıngayla çekip aldım seni damarlarımdan… Tek damla sen bırakmadım içimde.
Şimdi; damarlarımdan kan yerine sen akıyor.
Soluyorum…
Soluyorsun…
Ölüyorum…
Ve ölüyorsun…
Damarlarımdaki tüm negatif aşkları çekerken son gücümü son bir sigara yakarak tüketiyorum. Ölüm uykusu senden daha da ağır basıyor hiçliğime…
Ve ben yine uykuyu seçiyorum…

Sigara dumanında o sesin bir resmi : “Öldürme beni” !…
Ve içimdeki çığlıklar büyümeye başlıyor. Çığlıklarım büyüdükçe dışıma vuruyor seni.
Ötesi aşk… Berisi yalan…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İşlem Sonucunu Girin * Zaman sınırı tükendi. Lütfen CAPTCHA'yı yeniden yükleyin.