Ne Istanbul anladi beni.. ne de sen..
Icinde ‘sen’ gecmeyen her cumlede neden takildigimi dusunuyordum…
Kelimelerim kel kuru bir agac dilimde,sonbahar dokmus yemyesil yapraklarimi
ve gidisinde solumusum beni bogan o matemli kokunu…
Hasretin vuruyor rihtimima
Icimden bir ses ‘git’ diyor uzaklara…
Uzagimdasin.
Hayalin bile kacip gitti uzaklara o beni terk ettigin gun.
Icimdeki sesler her gecemin issizinda bogacak gibi oluyor.
Icimdeki ses gitmemi soyluyor senli gecen zamanlarimdan
ve senle dolu su koca Istanbul’dan…
O icimdeki,ta en derindeki bir kere olsun duydun mu?
duysan boyle olurmuyduk hic?
Icimdeki sesi; cocuk ruhumun disa vuran o kucucuk mimiklerimden anlayabilseydin herseyi,
seni saran kollar ben o degil ben olurdum simdi…
Bir yanimda hasretin,bir yanimda ozlemin
Sirtimda gidisinin hanceri var
Aynalar yok olmus bir adami sokuyorlar her gun gozumun icine icine!
Aciyan kalbim sensizlige teslim olmus ruhumla yapayalniz,kimsesiz birakmis beni.
Sirtimdaki hancerin hergun biraz daha acitiyor yuregimi.
Yavas yavas yok oluyorum…
Sordun mu hiç Nereye kadar gider bu kalbim?
Sordun mu hic Ne zaman biter bu sevgim?
Sormadin ki…Alacagin cevap hep korkuttu seni.
Askimin buyuklugu icinde bogdu seni.!
Nefes bile aldirmadi sana oluk oluk caglayan sevgim.
Bilmiyor musun sana kimsenin veremeyecegi sevgiyi verdim?
Bilmiyor musun bu yurege ne izdiraplar ettin?
Biliyordun hepsini…
Sensiz yasarmiyim neden hic sormadin peki?
Ozledim tenini,ozledim nefesini
Birde benim gibi beni sevmeni
Oysa yalniz hissetmiyordum kendimi.
Sevgi caba,emek,alinteri…Ne kadar savastik senle unuttun mu..?
Onca insana yuzumuzu cevirdik.Beni gercekten sevdigine inandirmistin oysa…
Gunesim olmustun her sabahimda ve her gece cama vururdu hayalin ayisiginin huzmelerinde.
Evet cok ozledim seni…
Benim olan seni…Biz’i.
Bana seni hatirlatan herseyi…
Anlamadin…Anlamadin…
Seni ne cok sevdigimi…
Yasaklisin bana.O parmagina taktigin bitirmisti herseyi.
Ozlemem yasak seni..!
O hala parmagindayken bana geri getirmek haddime mi dusmus seni..!
O yuzugun bir digeri bende degilken neden bu satirlari yazmakta diretiyorum..
Bilmemki.!
Simdi sensizim.Yarinda sensiz olacagim.
Omrum boyunca sensiz kalacagim!
Birlikte soludugumuz havasi yok artik Istanbul’un.
Birlikte yurudugumuz sokaklarida yok.
Caddeler bizsiz artik.Sadece sen kaldin geriye.Mutlu olsun…
Istanbul hic sensiz kalmayacakki aciyi gelip bende bulsun…
Ben mutlu olamadim peki sen mutlumusun..?
Neden hala konusuyorum…
Ne Istanbul anladi beni ne de sen
Oysa ne cok sevmistim ikinizi birden.!
alinti…
