gece ve gündüz gibi düşlerim,
bir aydınlık bir karanlık.
içimde susmayan çelişkilerim,
ruhumun derinliklerinde yankılanan,
sonsuzluğa açılan kapılar…
sevdalarım kurtarır mı birgün,
beni alıp saklar mı gökyüzünün maviliginde
kaybolmak belkide,
ya da daha ötesi yıldızların
dipsiz kuyularında…
benliğin bitmeyen kavgasında savaşmak
ve ölüme her an yakın gibi,
ya da hiç ölmeyecekmiş gibi,
merdiven boşluğu içimin.
gönlümün rüzgarları savurur bilinmezlikleri
ve filizlenir kalbimde sevdalarım,
yağan nisan yağmurlarıyla…
Bu özellik düzgün çalışamayacak. Tarayıcınız satır içi çerçeveleri desteklemiyor.
Metin Atalay
