Tarif edebilirmisin sonsuzu?
Peki ya sonsuzdan ötesini? Gösterebilirmisin bana?
Demesin o yüzden kimse, ‘biliyorum sevgini’
Bilemez kimse, bilemez benden baska, kalbimden baska
Biçilemez,
sevgim
‘Sevgi’ sözcüğü bile az gelir sana olan duygularımı adlandırmak için
Aşk peki? Yanında bir hiç kalır
Arama boşuna, bulamazsın adını, adsızdır
Bulunmaz tarif edebilen bir kelime
Çok aradim ben Bulamadım Bulamam Bulunmaz
Sığmıyor bir yere kalbimden geçenler
Çığlık atmak istiyorum, sessiz kalıyorum, atamıyorum kalbimdekilerini sözcüklere
Bu yüzdendir çabalarım, direnişlerim
Ama nafile, gösteremem, sığdıramam bir yere yüreğimden geçenleri, ne yapsamda
Konuşmaya başlasam,
Sen olursun her cümlemin başı, sen olursun dilimin ucunda
Yazmaya kalksam,
Sırf seni tutar kalemim, senden başkasını yazmaz asla
Sırf seni, sırf adını çizer
Ama yetersiz kalır tüm sözler, tüm cizgiler
Gelse en büyük hatip, en büyük şair, en büyük ressam, anlatamaz hiçbiri bendeki seni
Beni mi demeliyim yoksa?
Sen aslında bensin çünkü
Öyle büyüksün ki içimde
Kalbime bile sığmıyorsun, kapladın tüm benliğimi
Benimlesin ya sevgilim, bensin ya
Umurumda değil dünya
Yasak olsakta
Ellerin ellerimde olsun,
Nefesin tenimde,
biz birlikte,
yeter
Sen varsan,
razıyim, varım herşeye
Biz ‘bir’sek,
tamam hersey
Sen yoksan,
zaten yok birsey
Ölüm bizi ayırana kadar değil,
ölümden öte !
