Geçmişte benden beklediklerin aslında yarının dününde senden beklediklerimdi,
hatalıydım, hatalıydın. DUR demek istedim, giden sendin yine, Sen Giderken…
Evet senden sonra bir başkası oldu, sevdiğimi zannettim.
Senin gözlerini aradım gözlerinde, bulamadım.
Teninin sıcaklığını aradım, soğuktu üşüdüm.
Az önce gömdüm aşkı toprağa ellerimle, tırnaklarım ile kazdım önce mezarını kanıyor şimdi durduramıyorum,
Sensizliği ile ağlıyorum hayatın, siyah beyaz bir sinema gibi. Sen giderken… Ben Kalırken…
Nerden Başlamalıyım bilmiyorum, Fırtınalar sabahında doğan güneşli bir bahar günüydü seni tanıdığımda,
Sessizliğinin ardında gizlenen bir çok karanlığı aradım, onlara ağladım, sevdiğini söyledin;
Meğersem yanlış anlamışım, Şimdi yanlış zamanlara, sensiz ve sessiz odama ağlıyorum.
Bak dinle Elbet gelecek kulağına sesi. Sensizlik şimdiden ağrıttı yüreğimi… Sen giderken…
Kalbimde bir arbede başladı sanki sen gittiğinden beri, aşkı gömdüm, yürüdüm, parkta bir sigara içtim,gezdim,bir sigara daha
içtim, işime döndüm, Sensizdim…
Anlamsızlığı ortaya çıktı tekrardan sensizliğin, Sana aşığım, seninim dedim inanmadın, Dilim sustu artık, yürekte aşk öldü,
bilinmez bir diyarda, bilinmez bir sessizliğin içinde bekliyorum gel…
Ellerimde senden kalan bir ömrün acılı sesi; son şarkısını söylerken gitti.
Yalnızlığımlayım artık. Bana seni inandıran bir iz gerek artık beni bana hatırlatacak…
Kendimden geçtim öyle geldim kapına, şimdi evet şimdi ellerimde bitmiş, son çırpınışlarını yapmış bir aşkın külleri,
bir kentten kalan yıkıntılar ve sensizlik var elimde neredesin bilmiyorum Ama Seni Seviyordum…
Sen giderken… Ben Kalırken…
Bu gece giderken buralardan, Otobüsün camına baktığımda yarım yamalak bir yüz.
yarısı seni özlüyor, yarısı yarınına ağlıyor, sensizliğin ardından gelenlerle birlikte,
Yıktığım bir kent, biten bir sevgi, yarım kalan hatta başlamamış bir aşk.
Artık uyanmak istiyorum bu rüyadan ama bitmiyor. biri uyandırsın diye bekliyordum,
Şimdi son uykuma yatıyorum, yüzümü dayadığım otobüs camında. Sensizlik, sanırım çok bana…
Dayanamıyorum, yok oluyorum. Bu gün yarının dünü aslında, dün söylemiştin sana
“Ben ve bizin uzak diyarlara gittiğini”, sanırım bir daha gelmeyecekler.
Korkuyorum, Her bu gün bir dün aslında belki de sırf bu yüzden gidişini kabullenemedim hala.
Aşkın son çırpınışlarıydı, belki de almak istediği son nefes,
Belki güvenemedin, belki sevemedin sorun her neyse ne. bildiğim Bir şey var oda Sensizliğim.
Her şeyin bittiği bu kentten giderken söylemek istediklerimdi bunlar sana Yok oluşun ve bilinmezliğin başladığı yerdeyim ben.
Seni beklerken… sen giderken… Ben kalırken…
Söylenecek tüm sözler söylenildi giden sevgili, Seni alan bir zaman parçasıydı, belki de getirecek olanda o,
Söz vermiştim üzülmeyeceğim diye, bu gün ilk defa üzüldüm gidişine, terk edişine, şimdi sensiz bir ömürde ben,
Seni beklerken… Sen giderken… Ben kalırken buradaydım son nefesinde bir aşkın…
Sen gittin…
Ben Kaldım…
Sustum…
Durdum…
Gülümsedim…
Bekledim…
Sen yoksun.
