Bir sus gelir dudaklarıma
Bir cinnet gelir düşüncelerimin ortasına
Bir uğultu gelip yerleşir
Beynimin en hassas noktasına
Bir cinnet gelir yerleşir düşüncelerimin ortasına
İnce bir çizginin üzerinde rakseder aklım
Bir adım ötesi
Sabaha beş kala diyorum Gecenin bu saatlerine
Sabaha geç Sevdaya geç Bana geç…
Ne ilginç şey kendine geç kalmak
Her kışın sonu bahardı hani
Hani nerde kelebekler, nerde kuşlar, nerde çiçekler…
Her bankta bir haykırışım kazılı Her durakta
Yüreğimde ki Yalnızlık Bağ bozumu olmuş yüreğimde,
Her aşk bir elveda büyüttü Yeni bir sevda mevsimi,
Ne zaman gelecek bilinmez.
Tutunmak istedikçe dalından hayatın
Bir bir kopup kalıyor elimde kütükler
Can kayıyor bedenimden usulca
Ilgıt ılgıt süzülüyor kıyılardan
yaşlarım
Dudaklarımda belli belirsiz bir kıpırtı İnsafff…
insaf diyorum…
Tutamıyor,
tutunamıyor ve düşüyorum
Üşüyor…
Gaflet uykusunun pençelerinden Kurtulamıyor…
kurtulamıyor…
Kurtulamıyorum…
Üşüyor…
düşüyor…
ölüyorum…
Menekşeler, papatyalar, laleler…
Ne zaman bir sevgili sulayacak gülleri
Ne zaman dönecek gidenler geri
Yüreğim hep kar boran yaşadı kışlarda Elvedasız bir merhaba aradı bakışlarda
Ve gidenlerin ardına gözyaşı döktü
Çabuk dönsünler
Neden her gülümsemenin ardında
bir hıçkırık
Bilmem ki neden bir merhaba
ve arkasından ayrılık
Yüreğimde bir burukluk her zaman …
