Umutlarım Sende Saklı
Mutluluk ağacımda
sevinç çiçeğimdin bir zamanlar
bir zamanlar bütün dudaklarda şiir
bütün yüreklerde sevgi gülüydün
bak çiçek, çiçek dağlar yine
yudum, yudum sevda
bahar, bahar umut
oysa bir yaralı kekliğim şimdi ben
hep uzakları arar
uçurumlar büyütür gözlerim durmadan
ey benim bahçemdeki sevinç
gönlümdeki hasret
gözlerime yağmur diye düşürdüğüm
acılarıma tipi, saçlarıma kar yağmadan
gel
gel, kırılmadan dudağımdaki son menenekşe
gel ki yüreğine sığınayım
umutlarım sende saklı
ey uçurum çiçeğim
ay beyazım
gülbeyazım
gel
ay koksun mutluluk yine dağlarda
gel
dal kurumadan
solmadan yaprağım
gönül haneme konuk ol
gel
Gün/eş/im
Ol….
Eş/im Ol..
kurusun gözlerimin pınarı artık
bil ki ben sensiz yaşayamam
güvercinim, turnakuşum, gülgüzelim
bu yürek sensiz yaralı
bu can sensiz ölü
bu ses sensiz bir ah!
herkes duydu bu feryadı
bir sen duymadın
yollarda sonbahar rüzgarları esiyor artık
şimdi sana gelecek
ne el, ne ayak, ne de göz kaldı
şimdi seni anlatacak
ne şarkı, ne şiir, ne de söz kaldı
ömür yorgun
gönül suskun
sustuğum
rüzgara
sesimi,
baktığım
uzaklara
gözlerimi taşımaktan
yorgunum…
milyon kere çoğaltıp hüzünleri
sorma, ellerim niye yanar
sorma, gözlerim niye arar
tek mümkünüm sensin
üşüyorum, umudunu bana ödünç ver
umutlarım sende saklı
gel
Güneşim
Ol….
kurusun gözlerimin pınarı
