… Yansı(T) malar …

Şiir Defteri

Bir kadının sessiz çığlığı
Sendeledi gecede….
Usulca yaklaşan adam
Bitli düşlerini ayıklıyordu bir bir…
Tıkandı nefesler
İrkildi ayaz hüznün derinliklerinden

Tutuldu bacakları adımsız umutların

Semaverden inen çay kokusu
Kekik kıvamında….
Her yudumda gramofon çalınıyor…
Adam kırık düşlerde
Kadın idam sehpasında…

İndiriliyor geçmişin her sahnesi perde perde…
Kan…irin…karmaşa kokuyor
Öksürük tuttu
Lambadaki is yansımaları…

Çöplerin arasında eskiden kalma umut kırıntılarını
Topluyor pervasızca kadın
Yaklaştıkça bulanıyor…
Bulandıkça cam parçaları kesiyor etli tırnaklarını….

Acıktırıyor bu bezgin bekleyiş..
Umutlar çatlak…
Lağam suyuna değdiriyor dudaklarını….
Cam kırıklarından bir sofra kuruyor
Aç bedenine….
….
Zerdali gözler batıp çıkıyor bulak nehir yatağına….
Süt damlıyor
Yanıp sönen bedeninden kadının….

Tuzlu teller döşeniyor
Çırak aşkların nasırlı avuçlarına
Tiz bir ses bölüyor
Gözlerdeki birleşimleri….
….
Biçiyor mavileri yamalı düşlere
Dikiş tutmuyor umutlar…
Nedensiz….
Hep parçalar eksik…tozlu…paçavra…
Giyilmiyor
Dar geliyor hevesler bedenlere….

Yıldızlar çalınmış
Feri sönmüş gözlerde! ! !
Artık yangın yeri kadın
Uçurumların eşiğinde…

Meral Bozokalfa

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İşlem Sonucunu Girin * Zaman sınırı tükendi. Lütfen CAPTCHA'yı yeniden yükleyin.