“Yürek her zaman gelmeyeni beklermiş”

Şiir Defteri

“Yürek her zaman gelmeyeni beklermiş”

Yalandı…
Şakaydı…
Gitmem…
Gidemem…
’De’…
Sana her bakışımda gözlerin öyle derin uçurumlara attı ki beni…
O uçurumlardan her düştüğümde ölememekten yoruldum…
Hiç isyan etmedim kadere…
Hiç kimseyi yaşadıklarımdan sorumlu tutmadım…
Hiç beddua etmedim sana ve hiç lanet okumadımına…
Aşkımıza…
Hiç ağlamadım seni beklerken…
Hiç uykularım bölünmedi gece yarıları…
Yaşamaya hiç ara vermedim ve hiçbir vakit düşünmedim ölümü…
Yaşamalı ve yaşadıkça seni sevmeliydim…
Biliyordum…
Aşkın benimle birlikte gelmeyecekti mezara…
Öteki dünyada kavuşamayacaktık…
İki dünyada da yokluğunu çekmek fazlaydı şu mahvolasıca gönlüme…
“Yürek her zaman gelmeyeni beklermiş”
“Yürek her zaman gelmeyeni beklermiş” derlerdi…
İnanmazdım…
Anladım sayende…
Gelmese de bir ömür yine beklenirmiş gelmeyen sevgili…
Bıraktığın yerdeyim…
1 saatimi bile senin ellerini kollarını yüzünü görerek yaşamak için neler vermezdim…
Ama yoksun işte…
Yoksun…
Yokluğunu kabul etmek istiyorum…

Yokluğuna daha fazla katlanamıyorum…Kaynakwh: “Yürek her zaman gelmeyeni beklermiş”
Yoksun işte…
Canım acıyor sadece.
Neden diye sorma…
Sadece yoksun.
Sebep arama ne olur.
Sadece yokluğun ile varlığın arasında yavaş yavaş ölüyorum…
Ölüyorum…
Hücrelerimin her zerresinde bunu hissedebiliyorum…
Sabah kalktığımda değişen tek şey bir daha uyanamamış olmam olacak…
Sonsuzluğa doğru bir yolculuğa cıkmış olacağım…
Ölümü de yenecek kadar yürekli olabilsem…

1 Yorum ““Yürek her zaman gelmeyeni beklermiş”

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İşlem Sonucunu Girin * Zaman sınırı tükendi. Lütfen CAPTCHA'yı yeniden yükleyin.