Aşkın tanımı içinde yolculuk

Şiir Defteri

duygu-dolu-yazılar
Hayattan beklediğim bir şey yoktu. Ya da ben öyle sanırdım. Her sabah, avuçlarımdakı anlamsızlıkla yıkardım yüzümü. Derin bir aymazlıkla uğurlardım kendimi evimden.

İçimdeki korkular o kadar büyüktü ki son aşkımın , ya da son yıkılmışlığımın üstünden ne kadar geçti hatırlamıyorum artık. Beni bitiren O, hatırlamak istemediğim ayrılık ve ihanet değildi, ama bu yıkılmışlığa yeniden düşebilme ihtimaliydi. Evet yaşanmamış olan ama korku ile ihtimal dahiline sokulan bir hayalden korktum. Defalarca yıkıldım ben, defalarca öldüm.

Bir kadının kimliğindeki içimdeki bütün siyahlıkların ressamıydı, bütün kadınlardan kaçtığımı neden sonra farkettim. Ya da sen farkettirdin. Siyah üzerine düşen karalık hiç bir farkındalık yaratmıyordu. İşte senin ışığın bu yüzden önemli, işte senin varlığın bu yüzden adı aşk olan duyguların butunune sahiplik ediyordu. Sen siyahliklari yirtan cikan inatla açan bir kardelen misali beyaza boyadın değdiğin her yaramı.

Nedense seninle korkularım yok oluyor. İçimde hala eski kanamış yaraların izleri dursa da , o izlerin üstünde dokunuşların şimdi bir merhem gibi geziniyor.

Korkularım mı beni erteledi bu aşka, sen mi gelecek zamanı bekliyordun bilemiyorum. Bildiğim şey sen olmadan geçen zamanın kayıp olduğudur. Ya da sensiz geçen zamanda uyanmakla aslında elime bir şey geçmeyeceği, dolayısı ile sensiz gecen o zamanın kayıp olmadığı, önemi olmadığıydı. Aynı anda yiten zamanıma kayıtsız kalmakla, hayıflanmak arasında gidip geldiğim nedensin.

En çok beklentisizliğimi ve umutsuzluğumu yıkmana aşığım belki de. Sana duyduğum aşkın içinde varlığının kendi yıkılmışlığımı bitirme özelliği en derin renktir bilesin. Ben seni kendimi sevmeye başladıkca aşık olmaya başladım. Kendime uyandığım her anda daha çok bağlandım sana ve belki daha çok özgürleşmeye başladım.

Bedenini özlüyor bakışlarım, sıcak tenini arzuluyor ellerim. Sevişmek seninle ne güzel bir duygu. Masum şehvet dalgalarında seninle diyar diyar gezmek sevişlerin topraklarını, aşkın en kırmızı kısmı. Ama yine de ben seninle aşkı kendimi sevdiğim anda daha çok büyütüyorum. Sana bağlanmanın ötesinde kendime bağlandıkca büyüyor sana sevdam.

Sana büyüttüğüm her arzuda aşka yeni bir tanım yüklemek beni bilge yapıyor, benden önceki her filozofa küçümseyici bakışlar yöneltmeme neden oluyor belki de. Yine de ben senin sevdanın içindeki bu beğenmişliğime kızamıyorum yine de. İşte aşkın içinde filizlenen bu hoşgörüye, kendimi bağışlayıcılığıma bakarak daha çok aşık oluyorum sana.

Eski yıkılmışlığımı hatırladıkca sana sevdalanmakla ne güzel bir iş yaptığımı anımsıyorum. Şimdi bu mutlu gülümseme yanaklarımda asılı dururken, en çok, her yıkılmışlığın bitebileceğinin inancını büyütüyorum ruhumda. Hiç bir şeyin beni yıkamayacağına inanmışlığım belki de sana olan aşkımın giderek büyümesine sebep olandır. Ben senin gidişinle bile, bu güzel satırları yazdığım kadının benden kopacağına bile korkmadan bakabilmeye aşık oldum senin kimliğinde.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İşlem Sonucunu Girin * Zaman sınırı tükendi. Lütfen CAPTCHA'yı yeniden yükleyin.