Beni bana emanet ettiğin gibiyim,
ne gözlerime göz değdi ne yüreğime ateş.
Ben hala beni bıraktığın yerdeyim
ne adresim değişti ne de kimliğim.
Yalnız aklar düştü saçlarıma,
yıllar çizgiler bıraktı yanaklarımda
zaman ufalanıp döküldü avuçlarımdan
durduramadım mevsimleri, geçti seneler.
Ben ölü bir deniz gibi duruldum
sana koşmak istedim ama yoruldum
hani birde sen gelirsin korkusu
gelirsinde beni bulamazsın telaşı
ayrılamadım buralardan, bu kentten.
Bazen zamansız döküldü yapraklar
bazen bir çocuk ağladı sebepsiz yere
aniden sevdiğimiz şarkı çıktı radyoda
bayram senlikleri yaşandı bu şehirde
düğünler oldu, cenazeler kalktı
ben hiç değişmedim, sevdam hiç azalmadı.
Nice yıldızlar kaydı ben dilek tuttum
zincir zincir boynuma dolandı sevdan
bazen ayaklarımı acıttı prangalar
çoğu zaman yüreğimi kavurdu aşkın
ama pes etmedim, sana ihanet etmedim.
Bazen yasamak bir uçurumun eşiğinde
kalmak gibiydi,
ölüm gibi soğuktu nefes almak
ellerim hayaline uzandı hep,
ay ışığı vurduğunda gölgen süzülürdü odama
düşlerimde okşadım saçlarını
yılmadım, ben hep eski ben gibi kaldım.
Beni bana bıraktığın gibi kaldım
beni bu hayat değil, beni sevdan bitirdi
ben senin bıraktığın ben gibi kaldım da
sen o giderken olduğun sen kalamamışsın.
