Cilt, sahip olduğu 5,7′lik p-H değeriyle hafif ekşi bir tada sahiptir. Asidik koruma mantosuyla da yabancı maddelerin vücuda girmesini engelliyor. Cildin belirli maddeleri ayrıştırma özelliği sayesinde de vücuttaki kan dolaşımı ve vücut ısısı sağlıklı bir şekilde sağlanmış oluyor. Önemli bir fonksiyon olan ter üretimi ise cildin fazla ısınmasını engelliyor. Bir insan gün içinde terleme yoluyla ortalama 10 litreye yakın su kaybedebiliyor. Terle birlikte mineraller de vücuttan atılıyor.
Vücudumuz aynı zamanda dışarıdan alımlara da açıktır. Her ne kadar dış etkenlere karşı koruma duvarı oluştursa da saç diplerindeki foliküller, sağlıklı bir ciltte çözünerek daha derin cilt tabakalarına ulaşabiliyor. Eğer cilt zarar görmüşse, yabancı maddelerin küçük sıyrıkların içinden vücuda sızması da mümkündür. Cilt yüzeyine sürülmüş birtakım ilaçların cilt yoluyla yine organizmaya oradan da iç organlara dek ulaştığı araştırmalarla kanıtlanmış. Aslında bu sonuç birçok cilt hastalığının tedavi süreçlerinde olumlu anlamlar taşımaktadır.
Cilt, çok yönlü görevlerini yürütebilmesi için birçok tabakadan oluşmuştur. Mikroskopik yapı olarak adlandırılan hassas tabakanın yapısını özellikle ellerde görmek mümkün olur. Ellerin iç kısmı dışında ayak topukları da cildin tüy olmayan tek bölgesidir. Vücudun geri kalan kısmı ise tamamen tüylerle kaplıdır. Her cilt tipi genetik olarak belirlenmiş olduğundan hiç kimsenin cildi diğerininkine benzemez.
