Olmadik yerde kanar durur
Anilarin ruhu dolanir
Anlatmaya kelimeler yetmez
Hersey bitmis
Anlamini Yitirmis
Hayat Kare kare geciyor gözlerimden
Doyamadan nasil gecti bunca zaman
Islanir kirpiklerim
Yüzüme bulasir yaslari
Ates topu düser yüregime
Alev alev yanar icim
Alir basimi yollara düserim
Kara kara düsünür
Üzülürüm kizarim halime kosarim son sürat
Yorulunca yigilip kaldigim yerde
Adini sayiklarim gündüz gece
Nereye baskam izlerin var silinmiyor
Gönül Yarasi bu gecmek bilmiyor
Yedi tepenin yedinci tepesinde
Artık çoktan kapanmış bir sinema
Biz film seyrederdik/film bize bakardı
Lacivert akşamlar dökülürdü salona
Akşamlara boyardım saçlarını
Bir ben bilirdim bir de saçların
Kim bilir belki sinemanın boş koltukları bir de
Ay ışığı akardı ipek saçlarına
Bir ben taradım /bir de rüzgarlar
Kızıla dönerdi saçının her siyah teli
Her kızıllık aleve dönüşür yakardı ellerimi
Ellerim de mutluydu saçların da alevler de…
Ve sen gittin
Alıp saçlarını avuçlarımdan
Savurdun Yeditepe’nin yedi tepesine
Kaybettim alevden saçlarını /kaybettim… gittin…
Ellerim de mahzun artık alevler de
Saçlarını savuran rüzgarlar da
Kimbilir belki bir de sinemanın boş koltukları
Şimdi sadece hayalin yakıyor
Saçlarının kavurduğu avuçlarımı
Hayalin de acıyor avuçlarım da…
Hayalin bıçak olup kestikçe avuçlarımı
Bir film tekrar başa sarıyor
İçimde bir yara depreşip kanıyor tekrar tekrar
Ve hâlâ içimde bir nehir gibi
Aktıkça akıyor /yaktıkça yakıyor
Gönül Yarası…
Yeditepe’nin yedinci tepesinde
Çoktan yıkılmış bir sinema salonunun
Arka koltuklarında okudun idam fermanımı
Soğuk bir ocak akşamıydı
Sıcak öpücüklere sarıp da sordun son isteğimi
Bir ben duydum bir de dudakların
Belki sinemanın boş koltukları işitti bir de
Gidişindi dudaklarındaki son haber
Ve geri dönmeyişindi bir daha
Öpücüklerinin ölüm müjdesi
Öyle namussuz bir akşamdı
Öylesine kalleş bir ocak
Ve öylesine gidişin… şerefsizce
Döndüğün son sokağın
Son köşesi bile tiksindi gidişinden…
Adımların benden uzaklaştıkça
Bir film başa sardı
Oynadı tekrar tekrar
Hâlâ içimde o film
Oynarken yakıyor /yaktıkça yanıyor
Gönül Yarası…
Ve filmin sonu
Sen gidiyorsun saçlarını avuçlarımdan alıp
Yeditepe’nin yedinci tepesinden
Bir el geliyor
Kimbilir belki de senin elin
Son toprak parçasını atıyor üstüme
O gün bitiyor film/o gün kapanıyor içimdeki
Gönül Yarası…
ALINTI
