Derler ya, ben seçişsiz vazgeçtim.. Sensizliği seçmemiştim ben oysa, Vazgeçmeyiyse hiç istememiştim.
Oyunun kuralları bozulmuşken sensiz limanlarımda duran sessiz bir sandalım şimdi.. Kırgın, Suskun ve Sensiz.
Kıyılarda beklerim gözlerini, açılmaya korkarım gecelere, Karanlıklardan korkarken gündüz olsun istemiyorum. Ben istemedim bütün bu olanları,
Ben seçmedim
Ben vazgeçmedim,
İstemedim sensizliği..
Sicili temiz bir kalbim var.
Bütün gözyaşlarım şahittir sana, Her damlada aşk, her damla yokluğun dökülür yanaklarıma. Yanaklarım kızarır ağlarım üzülürüm.
Susarım sana.
Gözlerime baktığında gördüğün hüzün sana yalan söylüyor olabilirmi?
Söyle
Olabilirmi?
Ellerim çekilirken ellerinden buz tutar dudaklarım donuk gözlerimden akamayan yaşlar süzülüverir içerime…
Kalbimi sana adamışken.
Sen onu zindanlaramı atıyorsun ?
Hayır diyorum sana,
Seçişsiz vazgeçmişim.
Ben senden vazgeçmedim seçtiğim şey uğruna. Zor gelende buydu sanırım bana.
Sen yoksun
Kimse yok
Seçilmiş bir neden
Bir insan
Bir kalp
Bir yalan dolan.
Hiç birşey yok!
Peki sevdiğim ! Peki sen neredesin..
Hiç bir şeyi seçmediysem sen neden vazgeçişimsin
Şimdi senden vazmı? geçmeli..
Vazgeçersem eğer neyi seçmeli…
