İmanım Gibi Biliyorum Vakit Ölme Vaktidir

Yaz sıcağı dokunmuş yüreğime,
İçimde sevda pişiyor,
Yokluğun kara kazanlarda ölüme gülümsüyor,
Vakit aşkın öldüğü saat,
Hayat ince bir perde gözlerimde dolaşıyor,
Zaman sensizliğe vurmuş,
Anliyorum vakit tamam vakit dolmuş.
Yaz güneşi kalbime dokunmuş,
Aşk hırçınlaşmış aşk kudurmuş,
Sensizliğin zirvesinde esir düşmüşüm,
Azrail öfkeyle kollarını sıvamış,
Ecellin dudağında yalancı gülücükler,
Anliyorumki vakit tamam,
İmanım gibi biliyorum vakit ölme vaktidir…
Ve ağacların kuruyan dallarında görüyorum hayatı,
Yaşamak boy boy beyazlara sarılmış,
Ömrüm sensizliğin kara çarşavına sarılmış,
Toprağın soğun yüzüne dudaklarım değiyor,
Öpüyorum hasretinin dudaklarından.
Sen yoksun yaşamanın hiç bir belirtisinden,
Ve anliyorum vakit ölme vaktidir,
Ne kadar haykırsamda ismini,
Çığlık çığlığa karşı koysam ölüme
Başlar koşmaya dudaklarımda sensizlik,
Sıcak soluklar içimde can pişiriyor,
Kemirgen dudaklar anlımda sevdanı yalıyor,
Ve his ediyorum ölüm tenime dokunuyor
İmanım gibi biliyorum vakit ölme vaktidir…
İnancım gibi biliyorum,
Sensizlik ölümün isimsiz yüzüdür..
Sağ ellimi bıraklıyorum Kalbimin üstüne,
Seni haykırıyorum inancimin her zerresinde,
Vakit yetmiyor..
Güneşin yüzünde kızarmış ateşten bir ofke,
Yollarına bakan gözlerime mermi yağdırıyor sıcaklığı,
Soluğumda nefesimi pişiriyor yokluğun,
Ve anliyorum vakit tamam,
İmanım gibi biliyorum vakit ölme vaktidir…
Kahr oluyorum,
Gücüm yetmiyor ölüme karşı koyamiyorum,
Ve seni sevdiğimi daha fazla yaşatamiyorum,
Bir yerinde kopuyor hayat,
Yavaş yavaş ölüyor,
Azrail öfkeyle kollarını sıvamış,
Ecel yalancıkta gülüyor,
Biliyorum vakit tamam,
İmanim gibi biliyorum vakit ölme vaktidir..
Ama inancım gibide biliyorum,
Tek doğruda seni sevmektir…
Hasan Selcuk BİRDAL