örselenmiş duygularımı yükledim mavi buluta
ağırlığınca göklere ağdım
hercai yanımı gömdüm suskunluğuma
çile bulanığı göllere yağdım
nilüferlerde ürperdi sensizliğim
haleli bakışlarına gizledim kaçkın öykülerimi
yum gözlerini
ağlama müge
sen öpüşlü şebnemlere yatırdım umutlarımı
kimsesizliğimi sığdırdım çigan gecelerime
sensiz sokak çığlığına yaslandım
gözbebeklerinden içtim ay ışığını
yoksuldu susuzluğum
buzul çağımda soludum hayalini
üşüme müge
soyun bilinmeyen yıllardan gelen yalnızlığını
bütün suskuları süpürsün dudak alevin
bükme boynunu
mahzun bakma geleceğine
baştan çıkaran savrukluğunca açıl
dilediğince dökül
saçıl
reçinelerin dansına karışsın utangaçlığın
ben soluksuz aynalara
soyunma müge
zeybek ezgilerde taransın alkım saçların
yabansı ürkekliğinle gir düşlerime
kar beyazı kanatlarına imbatları al
körpe kulaklarına rapsodiler tak
sevdalı tepelerinden taa izmir’e bak
güvercinim ol ak
sorgusuzca düş/düş öykülerime
yıldız salıncağına as buselik gülücüklerini
göçmen sabahlara
uyanma müge
dokunma terime
tutma ellerimi
sensizliği tadında solumalı
yalnızlığıma doyurmalıyım doyumsuz özlemimi
özgür uçuşlu son kelebeği
özleme müge
varsın boş mahzenlerin sarhoşluğunu uyusun
kordon
işveli adımlarınla okşa denizi
divane kokuşunla sulara eğil
bırak benim kara sevdam boğulsun
bu aşk sana göre değil
yasaksız imgelerimle seviş
gizlerini sun vurgun mabede
şiirim ol müge
