Sırçalnmış bir sonbahar günü yakalamakta yanın da,
Mimari kaybolmuş bir şehir sokaklarında,
Aşk tanrısı erosun büyüsümü vardı parmak uçlarında,
Canımı alıyordu tenime dokunuşlarında…
Yorgun zamanlara yelken açarken duygularım.
Bu şehirde seninle kayboluyor uykularım,
Aynı şehri paylaşırken yüreğim,
Düşlerim şehrin öte ucuna kaymıştı yine,
Semalarında uçuyordu sevdalarım….
Senden kokunu getiriyordu rüzgarlarım…
Kaç ömür biçerdim yanında geçen bir ana,
Kaç ömrü kurban ederdim sana,
Varlığınla yokluğunun kesiştiği nokta,
Veda vaktinin geldiği son durakta,
Bir el bile sallamadan gidişin,
Seninle başlayan düşler oysa sensiz son bulmakta…
Ben sırra kadem bastım sensizliğe,
Bin dafa daha ah ettim yokluğuna,
Bir daha bakmadım ardıma,
Dayanamadım yokluğuna,
Bakışlarına esaret ettim bütün varlığımı,
An be an eriyen sende kalan yüreğimde sevdalarımı…
