Keşke daha farklı olabilseydi her şey.
Keşke sende beni farklı bir şekilde fark edebilseydin.
Keşke seni sevdiğimi özgürce haykırabilseydim.
Keşke her gece senin hayalinle uyumak yerine seninle uyuyup seninle uyanabilseydim.
Keşke ellerini ellerime gözlerini gözlerime hapsedebilseydim.
Keşke gözlerimi kaçırmak zorunda olmadan doyasıya yüzüne bakabilseydim.
Keşke sesini daha fazla duyabilseydim.
Keşke artık dönme vakti geldiğinde sana olan hislerimi söyleyebilseydim.
Keşke seni arayabilecek kadar ya da bir mesaj atabilecek kadar cesur olsaydım.
Keşke konu SEN olduğunda “keşke” demek zorunda olmasaydım…
Keşke… Keşke… Keşke…
İşte sevgilim sen benim için “keşke”lerden ibaretsin… Ama bu beni senden vazgeçirebilir mi? Aşkımı sevgimi azaltabilir mi? ASLA ASLA ASLA… Ben yine her gece başımı yastığa koyduğumda bir günümü daha senin varlığının yüzümde bıraktığı masum gülümseme ve adını her duyduğumda kalbimde oluşan çarpıntının verdiği mutlulukla geçirebildiğim için Tanrı’ya teşekkür ederek uyuyacağım ve yine her sabah seninle aynı şehirde nefes alıyor olmanın heyecanı huzuru ile gözümü açacağım yeni güne… Belki her geçen gün “keşke”lerime bir yenisi daha eklenecek. Ama ben seni seviyorum ya keşkeler çoğalsa ne olur… Elbet bir gün “sen” ve “ben” olmaktan sıyrılıp “BİZ” olabileceğiz. “Keşke”lerimi birlikte azaltacağız. Umudu olmayan insan yarı ölü demektir. Ben sana dair hiçbir zaman umutsuz olmadım ve olmayacağım. Ben senden BİZden umutluyum.
Çünkü sen benim için her şeysin. Nefesim kalbim aşkım umudum gülümsemem gözyaşım mutluluğum hüznüm keşkelerim… Sen dünyamsın. Sen bana Tanrı’nın armağanısın…
Seni seviyorum. Seni çok seviyorum… Her şeye rağmen… Her geçen gün çoğalarak seviyorum…
ALINTI
