ıssız bir yolda sessizce yürürken
kaldırım taşlarında eski bizi hatırlar
derin bir ah çekerek
ceketimin cebinden hıçkırıklarımı çıkarır susarım…
mavi bir düş kurarım kendime
leyla diye seni gösteririm, ömrüm yettiğince herkese
çöllere de ben düşerim, mecnun niyetine
hayal olduğunu bildiğim halde
kavuşamaz yüreğim yüreğine yine susarım…
yüreğim ferahlasın diye bir şiir yazar
tek dostum martılara simit atarım,
gözlerine yakın gamzelerini hayal eder
adını haykırmasın diye dudaklarımı kısar susarım…
ne dostlarım gelir aklıma
ne de yere düşen sözcüklerim
yüreğimi kapar
şehrin bütün sessizliğine inat susarım…
iyi niyetlerimi bir bir askıya asarken,
geceymiş gündüzmüş hiç aldırış etmeden,
belki de yine sabah ayazında, gözüme aşk kaçtı
aslında beni bu idam olasıca ayrılıklar değil
sensiz geçen istanbul geceleri mahfetti,
anasına avradına sövüp saydığım
bu istanbul gecesinde
sanırım gözüme yine hayalin kaçtı,
yoksa beni bilirsin ağlayamam
sağa sola küfreder
şansıma tükürür bir sigara yakar, susarım…
