Fırtınalı bir hayatın ortasında birleştik.Sen,kendine yakın bulduğun insanların sana yaptığı hatalardan şikayet ediyordun,bense uzun yıllar acısını çektiğim bir aşkın yaralarını sarmaya çalışıyordum.
İyi bir dosttuk,herşeyi paylaşır olmuştuk.Bu yakınlaşmamızın kısa bir sürede olmasına rağmen zamanım öyle tatlı ,öyle güzel geçiyorduki ben içimdeki kıpırdanmalardan habersizdim.Sanki rüyadaydım,gözlerimi açtığımda dostluğun yeri aşk almıştı.Kendimi tutamamıştım işte.Duygularıma hakim olamamıştım.Sen benim aşkım ,bense senin dostundum artık.Sana aşık olduğumdan habersizdin.İçimde ki volkan öyle taşmıştı ki patlamak için sabırsızlanıyordu.
Sonunda o gün gelip çatmıştı.Bütün duygularımı,bütün hislerimi açıklamıştım sana.Sense bana sadece şaşkın bir ifade ile bunların yalan ve şakadan ibaret olması için yalvarmıştın.Bende sana bunların ne şaka nede yalan olduğunu gerçekler olduğunu üstüne basa basa vurguladım.İçim rahatlamıştı.çünkü bir insana “Seni Seviyorum” demek kolay bir iş değildi.Yürek isterdi.Ben bu işi becerememiştim ama sonucuna da katlanmak elimde değildi.çünkü asıl olan benim için bugündü ve ben bugün sana söylemem gereken şeyleri yarına bırakmamıştım.Yarın böyle bir fırsatın elime geçemeyeceğini düşünerek herşeyi açıklamıştım.
Dünya fani,heran herşey olabilir bizim dünyamızda…Şimdi içim çok rahat ama bir o kadarda huzursuzum.çünkü bunları sana anlatınca suçlu ben oldum.
şimdi o eski günleri arıyorum,hiç sebepsiz ani ayrılşın şokunu üzerimden atamamamın sonucundandır.Ve zaman eskiden öyle güzel,öyle tatlı geçerken ,şimdilerde binbir azap binbir acıyla geçiyor.
o günün üstünden çok zaman geçti.Şimdi ben senden benim olmanı değil bana hak vermeni istiyorum.Bana duyduğun nefreti duygularımın üstünden çekmen için yalvarıyorum.Bana ne kadar kızssan ne kadar nefret etsen de ben seni yine de seviyorum.Duydun değil mi SENİ SEVİYORUM…..
