Ruhumu sana adamaliyim… Ruhum senin olmali… Sen ruhumu güzel kildin… Seninle ruhum yeryüzünde yasamaktan her zamankinden daha fazla ongun… Izin ver ruhum sende kalsin… Bu karari kalbim ve bedenimle aldik… Kalbimde bedenimde bu karardan dolayi ferah… çünkü sen ruhumu kendinle donattin… Gülücüklerinle, sözcüklerinle, bakislarinla!..
Biliyorum ki sen en nice mutluluklarla bezeli yasamlarda uyumalisin… Fazlasiyla hak ettigin sevinçlerin gelmeli bir bir yüregine… Gelmeli ki; geçmisinde ki acilarin buhar olup kaybolmali tümden… Sayfalarda coskuyla yarattigin sözcükler, öyküler canlanmali teker teker… Ve hepsi seninle olmali evrenin ömrüyle… Öykülerinde ki sevinçlerin seninle yasamali hep… Senin olmalilar dirilip… Yüregini geçmisindeki los bosluktan çekmeliler… çekip akmalilar yasamina… Akip sarilmalilar sana sonu gelmez bir nehir gibi…
Titreyen yüregine merhem olmali yasayacagin her an… Sen ve kalbin gözyaslarini sadece mutluluklarin için tüketmeli… Geçmisin asla aglatmamali seni… Aglatirsa bile her aglayistan sonra daha fazla mutlu olmalisin… çünkü yüregin uçsuz bucaksiz bir iyilik tarlasi… Biliyorum ki bu tarlayi o iyi, sicak umutlarin çapaladi hep… Biliyorum ki bu tarla sende huzuru, mutlulugu ve kahkahalari çagristiran mavi renginde… Sen bu mavi tarlayi böylesine bereketli, gülümseyen toprakli bir hale getirmek için çok ugrastin… Geçmisinin sana sizilarla örülü dikenli tellerle barikat kurmasina ragmen masmavi bir tarla yarattin içinde… Gelecekteki mesut düslerin bu tarlada saklidir…
Hayallerin birikmislikten agirlasti farkindayim… Hayallerden çekindigini, ürktügünü de biliyorum… Ve her seye ragmen hayallerin sana yaklasmasindan korkmadigini da biliyorum!.. Hayallerin mavi tarlanda gerçek olup misafir olacaklar yüregine… çünkü sen hayallerini zamanin içinde doyurdun, besledin, onlari incitmedin ve kimsenin de incitmesine müsaade etmedin… Senin incitmeye çalisanlar hatta incitenler oldu… Buna engel olamadin… Ama hayallerine zarar verdirtmedin!.. çünkü hayallerin senin için kutsal ve özgür… Emin ol hayallerin de senin için ayni seyi düsünüyorlar… Sen ve hayallerin senin gerçegin… Gerçeklerinse senin güzelliklerinle yogrulmus kalbinin yasama bakan uzantilari…
Ve biliyorum ki gerçeklerini ve hayallerini kiranlara ve zarar verenlere bile öfke duyamiyorsun… çünkü öfke bedeninden uzak bir karanlik senin için… çünkü öfke duyamayacak kadar narin ve ince ruhun…
Benimle yada bensiz mavi tarlanda mutlu olmani arzuluyorum yasaminin sonuna kadar!.. Benimle mutlu olmak istiyorsan ben yeryüzünden göçene kadar kalbim senin!.. Eger daha çok benimle olmak istiyorsan ben öldükten sonrada senin kalbim!.. Ama benli yada bensiz ruhum senindir… Ruhlar asla kaybolmazlar… Inan bana bir an bile ruhumun senin olmasindan pismanlik duymayacagim… Zaten eger alirsan ruhumu ona yabancilik çekmeyeceksin… çünkü tamamen seninle dolu!.. Seninle ve yasattiklarinla… Seninle ve sözcüklerinle… Seninle ve geleceginle…
alıntı
