Yalnızlık damlar gözlerimden.
Sana yazdığım şiirlerin küllerinde..
Çehreni seyrederken ,
Seni düşünüyorum!
Dumanlı sular gibi akarken , uyku gözlerimden
Sessizlik ırmağı ıslatırken , hayallerimi
Ardında bıraktığı gürültüsün sen..
İşte o şarap kokan hayallerimde
Gözlerinin gümüş karanlığını artık görememek
Çok çabuk ayırdı beni
Ömür takviminin yapraklarından
Dökülen yapraklar , ellerin gibi konyak sarısı
Anlatamadım sana!
Aşiyan da canımın bir yarısı..
Şimdi yalnızlık çivilensede , günün her saatine
Unutamadığım hayallerinle yaşıyorum..
Hatırlarmısın revellion da yoksul bir köşede
Uzak bir radyodan gelen buğulu musiki..
Ay ışığı gibi pul pul dökülürken üzerimize ,
Sen bir sigara yakardın..
Dumanı bulutlara ulaşana kadar öpüşürdük.
Sonra yol kenarında dinlenen yağmur taneleri gibi ,
Kollarımın arasında yarı uykulu hayaller kurardın..
Ama artık yoksun!
Tek tesellim.. havada kalmış ses kırıntıların.
Yaprakları tarafından terkedilmiş , ağaç gibiyim sensiz
Senden uzak geçen her gecede ,
Mehtabın ölü aydınlığında , etten bir heykelim.
Bakışların değdiği yeri yakar.. küllü esmerim!
Alıntıdır.
