Kimseyi üzmemek için çabaladım hep..
Gerektiği yerde kendimden ödün verdim…
Kırıldım, darıldım ama sustum…
Ben Cevap veremiyorum sanıldı..
Sustum, çünkü her suskunluğuma bir anlam yükledim..
“İYİ BİR İNSANSIN” bu lafı çok duydum…
Ama nedense hep kaybettim..
Ta ki artık kaybedecek birşeyim kalmayana kadar…
Susuyorum,
SESSİZLİĞİMİ HAYATIM’I MAHVEDENLERE ARMAĞAN EDİYORUM..!!!
