korkularımla yüzleşiyorum
yalnızım bu ewde… gece, karanlık! titrek bir mum ısıgındayım üstelik… sehrim ıslak… ben mi? ben; yalnız, sessiz, sözsüz, korkuyorum!!! karanlıgı yırtsın diye yaktıgım muma bakıyorum gözlerimi ayırmadan… cünkü korkuyorum karanlıktan… gecenın tum kaswetının, karalıgının altında ezılıyor sankı mumum! üstlendıgı karanlıgı yırtma görewı agır gelmıscesıne tıtrıyor… birden kendıme benzetıyorum onu! bende tıtrıyorum tum yaşananların agırlıgı altında… […]
Devamını Oku