Bu kaçıncı qün yokLuqunLa eş oLduqum? Kaçıncı qece kimbiLir kanter içinde
qeçirdiqim… Kaçıncı yokoLuş ,kaçıncı diriLiş…
unuTacaktım…
UnutmaLıydım ya beLki de…!
OLMADI…
U-NU-TA-MA-DIM!
Soquk duvarLara anLatıyorum şimdi seni, seSsizLiqe, qeceye … Ve FECRE,
qün aqarmadan… Uyuyamadan… AkLımda 1001 düşünceyLe,yine sana
doyamadan…
Seni anLatıyorum…GözLerinin qüzeLLiqini, duruşunun asaLetini ve o
qünü,qezdiqimiz yerLeri, mutLuLuqumuzu anLatıyorum,yüreqime vurduqun
mühRünü…Ve daha nicesini…. hiSsediyoRmuSun?
(D)uyuyoRmusun?
Sen uykunun biLmem kaçıncı evResindeyken ben seni düşünmekten bitap
(D)ÜŞÜYORUM! GözLerimin kankıRmızıLıqını qizLeyip de
qeceden,cümLeLerimdeki hüzne batıp,içten içe bitiyoRum. Hani hissedeRsin
beLki diye kapıLarımı hep aCık tutuyoRum. GeL diyoRum qeL… Habersiz
qeL,sebepsiz qeL,seSsiz ya da şahLanarak…
“GEL”
BekLiyorum…
UMUDUN BİTTİGİ 1 YER YOK BENİM DÜNYAMDA!
Bütün kırıLmış daLLara raqmen, ufacık bir daLa tutunmuş da bekLiyor aciZ
ruhum… Varsın acıLara qebe oLsun yüreqim, vaRsın siyahLara mesken oLsun
bicareLiqim… Ama tuttuqum daLı bırakamam, öLüme ***üRse biLe umudum
biLdiqim…
1 sen vaRdın ya yüreqimde, yine 1 sen varsın ve HEP OLACAKSIN…
Ya sen ya hiç diyemiyor qönüL ,YA SEN YA DA… SEN…
Sensizken, heR qecen qünüm qectiqiyLe kaLmıyor, 1 paRca qötürüyoR
benden… Ses edemiyoRum, kızamıyoRum, sövemiyoRum ya da savunamıyoRum
kendimi fütuRsuzca…
Hayatımın nasıLda yavaş yavaş cıkmaza sürükLendiqini izLiyorum sadece,
çareSizce…
Ama hala ufukta 1 qüneş var,az 1 ışık… Bu biLe yetiyoR nefes aLmama…
eLindekiLerLe yetinmeyi biLmeLiymiş ya insan öqrendim işte…
Susacaktım, suSmadı yüReqim…
aqLıyorum Şimdi,tükeniyoRum, ama bekLiyoRum..
“GEL HADİ…”
(D)ÜŞÜYORUM…
(D)UYUYORMUSUN ? *
