Yalnızlığa alışmalı

Şiir Defteri

Gece yastıkla ağlaşmaya, sabah aynayla gülüşmeye, kendiyle hüzünlenip, kendiyle keyiflenmeye hazır olmalı… Hep başını alıp gidebilecek kadar cesur, ama hep kalıp savaşacakmış kadar gözüpek olabilmeli… Sessizliği, sese dönüştürebilmeli… * * * Romanlardan yalnızlığı yücelten paragraflar asmalı evin en görünür duvarlarına…”Yalnızlık paylaşılmaz/ Paylaşılırsa yalnızlık olmaz”dizeleriyle başlamalı güne… Telesekretere “şu anda size cevap verebilecek kimse yok” denmeli, “… belki de hiçbir zaman olmayacak…” Cevapsızlığa, sessizliğe ısınmalı… *** Ve sırt çantasını her daim hazır tutmalı insan… Yollarla barışmalı… Yalnızlığa alışmalı…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İşlem Sonucunu Girin * Zaman sınırı tükendi. Lütfen CAPTCHA'yı yeniden yükleyin.