Yaşar Sever – Sen Bilmeseydin

Şiir Defteri

Sen bilmeseydin ben ölürdüm
gömülürdüm bi çınar ağacının altına
dua ederlerdi ardımdan…
Sen bilmeseydin ben aykırı kalırdım yaşama
şiir yazmazdım,öylesine gülmezdim
çok söverlerdi ardımdan…
Sen bilmeseydin ben saçlarını seyrederdim
gözlerine mil çekilmiş bir mahkum
hissederdim yine çocuksu gülüşünün güzelliğini…
Sen bilmeseydin ben ağlamazdım
hep bi umudum olurdu gülebilmek için
gecelerden gözyaşları kiralamazdım…
Sen bilmeseydin ben tutsak olurdum kalbime
kilidini kimseler bulamazdı
kurtaramazlardı beni anlamsız acı konçertolarından…
Sen bilmeseydin ben yanardım
külümü marmaraya savururlardı
beddua ederlerdi ardımdan…
Sen bilmeseydin ben bir kuyuya atardım kalbimi
belki yusuf bulur diye
öğretir de gerçek aşkı anlarım diye…
Sen bilmeseydin ben bir serçeye verirdim sevgimi
belki üşümezdi de geceleri
bana gülümserdi herseferinde…

Sen bilmeseydin ben ölürdüm…
Sen bilmeseydin…keşke bilmeseydin…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

İşlem Sonucunu Girin * Zaman sınırı tükendi. Lütfen CAPTCHA'yı yeniden yükleyin.