Hanesi boş kalsın ismine yüklediğim anlamın
Bırak…sorma!
Hanesi boş kalsın ismine yüklediğim anlamın
Aşk de, nefret de ne dersen de..
Ben bile bilemezken bendeki vazgeçilmezliğinin sebebini
Bırak sözcüklerin kafası karışmasın…
Bir kelimeye
Bir dizeye
Bir şiire sığamayacak kadar ağrılı harflerim…
Yürekte sevmek çok zor
Dışarı çıkmak istedikçe içimdeki tutsak aşk
Susturdum çığlıklarını
Çırpındı
Yüreğimin duvarlarına yumruklar attı
Yırttı
Kanattı
İçim birkez daha acıdı
Sen acı/ma..!
Son gözyaşımı da yuttum
Şimdi ağrılarım dinmek bilmiyor
Aşk kaybından gideceğim…
Açın ışıkları geceler
Sigaramın dumanından kalemim ne yazdığını görmüyor…!
Yüreğimdeki mahkum aşk… Dur/ma kaç!
Nasıl olsa bulurum seni gidişinin ardındaki damla damla kan izlerinden!
Gidiyor, ne halin varsa görsün…
Telefonu sessizde, melodisi bile yok…
en pasaklı düşler bile kirletemiyor şimdi içini.
salla gitsin…
Kararsızlığım son bulup da nihayet,
Bir gün çıkarsam hayatından,
Anlayacaksın son gidişim olduğunu…
Belki kıpırdamayacaksın…
Sadece susarak için için ağlayacaksın…
Uyandığın halde belli etmeyip engel olmayacaksın…
Süzülecek dudaklarından belki de bir “gitme” yakarışı kimbilir…
Tutacaksın ellerimden ya da tutmadığın gibi nicedir…
Ne yapsan biliyorum aslında…
Kalırsam üzeceksin yine…
Gidersem seveceksin belki…
Sevmediğin gibi hemde…
