Alışkınım Ben Gitmelere
gitmelere alışkınım ben!
ardıma bakmadan gitmelere..
yüzümde hissetmediğim gözyaşları,
ellerimden sıcaklık bıraktım.
ruhumdan yalnızlık,
duygulardan pişmanlık bıraktım ben! neden bilmem ama,
kendimden arkadaşlık.
canlar da pişmanlık bıraktım. ben giderken geride,
bir daha hiç bulamayacağım, bir sıcaklık bıraktım.
ben hiç kendim gitmedim ki, yollanarak, her gidişimde..
ayrıldığım her yerde, buruk bir veda bıraktım.
Vurdumduymazlardan kalkıp geldim yanına,
Hissizliğimi bırakıp bir kenara;
Vurdumduymazlardan geldim yanına…
Baharı özleyen iklimlerdi yetindiklerim,
Şimdi ise baharlar ülkesinin kraliçesiyleyim…
Sabahı olmasa da bu iklimin, bir bahar kraliçesiyleyim…
Ama inanmazsan seni sevdiğime,
Giderim bende…
Alıştım artık gitmelere!
Baharlar da küser senle,
Tüm iklimlerde;
Ama alışkınım ben küsmelere…
Alışamasam da sensizliğe;
Giderim bende sessizce…
Alışkınım ben gitmelere,
Sesiz terk edişlere.
