Bir aralık ayında titrerken parmakların
Oturup payına düşeni alabildin mi
Körfez akşamından?
Bak,
Şansına deniz tüm zenginliği ile serilmiş önüne
Seç seçebildiğin kadar içinden kendine meze
Ayrılık var,Hüzün var,Memleket havaları var..
İstediğinden başla
Yanlışların doğruları acımasızca götürmediği tek yer burası…
Rahatla,
Manzara da nefis hani
Takınmış gerdanlığını yine İzmir
Işıl ışıl gece raksetmekte önünde
Özenle uzanmış tabağa boylu boyunca peynir
Domatesi ,salatalığı rokasıyla
Adabına yakışır sırasını beklemekte
Anlaki
O bile yalnız değil!…
İncecikten bir yağmur da başlar şimdi !
Hangi şehrinde memleketin
Bulutlar böyle seninle ağlar?
Gör,
Hangi şehrinde imbat
Böyle anaç sıvazlar sırtını…
Hangi şehir sen demlendikçe gecenin koynunda
İçinin ateşi ile yakar tüm ışıklarını
Yüreğinle birlikte
Söylesene…
Sen içersin
Bil
Yanar bu şehir !
Sen içersin
Kül olur gizliden ..
Hüzzam kokulu bir şarkı fısıldarken kulağına
Sevdiğinin saçlarına vurur dalga…
Masaya yatırılmış eski sevdalar ve
Karşında cilveleşen taze aşıklara bakıp
Tutabileceksen kendini
Ve şehrimle en az sen kadar yalnızken bu akşam
Sulandırmayacaksan güzelim zeybeği,
Hadi bakalım!
Doldurdum kadehleri
Şerefe hayat…
